Sieć gazowa jest własnością dostawcy gazu. Pod nazwą "sieć" ukrywają się rury, armatura (uzbrojenie) i urządzenia wodne, które znajdują się poza budynkiem (granicami nieruchomości).
Sieć gazowa ma następującą hierarchię:
- sieci przesyłowe (gazociągi wysokiego ciśnienia - powyżej 1,6 MPa),
- sieci rozprowadzające (średniego ciśnienia - powyżej 10 kPa, ale mniej niż 0,5 MPa lub średniego podwyższonego średniego ciśnienia - do 1,6 MPa),
- sieci rozdzielcze (średniego lub niskiego ciśnienia - do 10 kPa).
Granicą między sieciami przesyłowymi a rozprowadzającymi jest stacja redukcyjna. Sieć rozprowadzająca przechodzi w sieć rozdzielczą w budynku rozdzielni.
Przewody gazowe prowadzone są pod ziemią, co zabezpiecza je przed wpływem warunków atmosferycznych. W miarę możliwości przebieg przewodów jest zgodny z linią drogi. Takie rozwiązanie pozwala na łatwe włączanie nowych odbiorców do sieci.
Przyłącze: przejście sieć - instalacja
Włączenie odbiorcy następuje poprzez przyłącze, mocowane do przewodu sieci rozdzielczej. Przyłącze stanowi odcinek rury łączący sieć z instalacją rurami i urządzeniami w budynku (na terenie nieruchomości).
Przyłącza oznaczane są znakami informacyjnymi. Na znaku podana jest średnica (w mm), spadek przyłącza (w promilach) oraz jego długość (w m) oraz rodzaj sieci (średnio czy niskociśnieniowa). Może być też podany materiał, z którego jest wykonane przyłącze (najczęściej stal ocynkowana wtedy nie ma informacji o materiale; bądź polietylen oznaczony jako PE).
Na przyłączu zamontowany jest główny kurek gazowy oraz (jeśli jest potrzebny) reduktor ciśnienia. Urządzenia umieszczone są w szafce gazomierzowej na granicy nieruchomości lub na ścianie budynku. Granicą między siecią a instalacją jest kurek gazowy główny - własność dostawcy.
